Ready? Steady? GO!

Het laatste stukje alweer over het wilde veulentje, maar nu geen foto's van die mooie blauwe kijkers van hem. Echte actiefoto's! En ik dacht dat het nooit zou komen, want behalve achter mij aanlopen en gras eten was hij voorderest best rustig. Maar net toen ik het hek dicht had gedaan, er een paard op de dijk voorbij gedraafd kwam, galoppeerde hij erop los. (Nadat hij eerst zo'n lief hoog hinnikje had gegeven, je weet wel, die veulenhinnikjes. Dus ja, mijn hart smolt. Alwéér.) En de meeste foto's zijn er scherp uitgerold, dus ik heb ze even op een rijtje, in een collage.
Van de week zullen de foto's van de andere paarden volgen. Maar ja, dit is dan ook zó lief, daar kunnen best twee stukjes tekst over gaan.